Ένας ήχος, στα έγκατα του Ειρηνικού που κάνει «μπλουπ μπλουπ». Οι επιστήμονες σπάζουν το κεφάλι τους για να καταλάβουν, ή έστω να υποθέσουν, τι τον προκαλεί. Πάντως είναι ζωντανό. Και μεγάλο. «Τερατώδες» ας πούμε.
Ο ήχος εντοπίστηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1997 από τα υδρόφωνα που βρίσκονται στο Ειρηνικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά των αμερικανικών ακτών. Τα υδρόφωνα είναι υποβρύχια κατασκοπευτικοί πομποί που μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι Αμερικανοί επέλεξαν να τους αφήσουν στους βυθούς των θαλασσών για να τα χρησιμοποιούν για επιστημονικούς (λένε) σκοπούς και να καταγράφουν τους «θορύβους» των ωκεανών: ήχους θαλάσσιων ζώων, κινήσεις υπόγειων ρευμάτων, σεισμικές και άλλες ενεργειακές δραστηριότητες. Μέσα σε όλον αυτόν τον αχταρμά από υπόκωφες ηχογραφήσεις, που για να τις ακούσει το ανθρώπινο αυτί πρέπει να τύχουν εργαστηριακής επεξεργασίας, ξεχώρισε ένας περίεργος ήχος που προβληματίζει τους επιστήμονες, γιατί παρόμοιό του δεν έχουν ξανακούσει, αλλά ούτε και μπορούν να υποθέσουν τι μπορεί να τον προκαλεί. Άλλοι λένε πως μοιάζει με μπουρπουλήθρες κι άλλοι λένε πως δεν μοιάζει. Το παρατσούκλι «bloop» του έμεινε πάντως και παρά την …πεζή ονομασία του μεγαλύτερο επιστημονικό μυστήριο του σύγχρονου κόσμου.
Μυστήριο ναι, μυστικό όμως όχι, αφού με μια απλή αναζήτηση μέχρι και στο youtube βρίσκεις κλιπάκια-κόπιες της ηχογράφησης (η αυθεντική βρίσκεται στην ειδική σελίδα της Αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) στο www.pmel.noaa.gov/vents/acoustics/sounds/bloop.html). Στο δικό μας αυτί δεν ακούγεται ως κάτι και τόσο σπουδαίο, αλλά τα έμπειρα ωστικά τύμπανα των ειδικών εντοπίζουν στον «bloop» επιστημονικά χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν ότι πρέπει να προέρχεται από έμβιο ον.
Για παράδειγμα, λένε πως ο ήχος μοιάζει με ζωικό βρυχηθμό και παρουσιάζει την συχνότητα που εμφανίζουν τα θαλάσσια όντα.
Έτσι, η πρώτη θεωρία που έχει προταθεί είναι ότι υπεύθυνο για τον «Bloop» είναι το κολοσσιαίο καλαμάρι, το οποίο πιθανότατα ζει στην άβυσσο (ίσως και σε πέντε χιλιόμετρα βάθος) των νοτίων θαλασσών και εκείνο το μοιραίο καλοκαίρι του 1997 ίσως παρασύρθηκε για κάποιον λόγο σε πιο ρηχά νερά- στην περιοχή δηλαδή όπου καταγράφηκε ο«Bloop» .
Πολλοί θαλάσσιοι βιολόγοι ωστόσο διαφωνούν, προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι τα καλαμάρια (και γενικότερα τα κεφαλόποδα) δεν διαθέτουν τον απαραίτητο βιολογικό εξοπλισμό για να παράγουν τέτοιας μορφής ή έντασης ήχους.
Άλλη θεωρία είναι ότι ο «Bloop» προέρχεται από κάποιο τεράστιο κήτος. Θεωρία που επίσης κατέρρευσε, αφού το «κάλεσμα» του «Bloop» ηχογραφήθηκε από δύο συσκευές που απέχουν τρεις χιλιάδες μίλια η μία από την άλλη, κάτι που δεν μπορεί να καταφέρει ούτε και η πιο μεγάλη γαλάζια φάλαινα (που είναι το μεγαλύτερο ζώο που έχει καταγραφεί μέχρι στιγμής). Το κάλεσμα της γαλάζιας φάλαινας καταγράφεται στα 15-20 hertz. To κάλεσμα του «Bloop» καταγράφηκε στα 52 hertz.
Με λίγα λόγια, όσες θεωρίες κι αν πρόβαλαν οι επιστήμονες για την προέλευση του «Bloop» κατέρρευσαν η μία μετά την άλλη.
Οι ενδείξεις όμως παραμένουν ακράδαντες: κάτι υπάρχει εκεί κάτω.
Και είναι ζωντανό.
Και γερνάει.
Και κάνει «μπλουπ, μπλουπ».
http://www.elita.com.cy
No comments:
Post a Comment