Ο άνδρας με το μεγαλύτερο πέος...

O Jonah Falcon 

κατέχει το ρεκόρ του μεγαλύτερου πέους με μήκος 34 εκατοστά και περίμετρο 16. Ο Falcon έγινε γνωστός όταν εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ «Private Dicks: Men Exposed» το 1999. Το 2003, το περιοδικό Rolling Stone του κάνει αφιέρωμα και το 2006 το Channel 4 της Αγγλίας γυρίζει ντοκιμαντέρ για εκείνον με τίτλο: «The World's Biggest Penis». Στη συνέχεια δέχτηκε αρκετές πιέσεις για να μπει στη βιομηχανία της πορνογραφίας, μιας και έχει τελειώσει δραματική σχολή, αλλά το αρνήθηκε λέγοντας ότι αυτός θα ήταν ο εύκολος δρόμος.  

Η Γυναίκα-Tατουάζ Παγκοσμίως..

Η εμμονή με τα τατουάζ για την Isobel Varley ξεκίνησε στα τέλη του 1940, όταν παιδάκι ακόμη θαύμαζε όσους έβλεπε να «χτυπάνε» πολύχρωμες ή ασπρόμαυρες εικόνες στο δέρμα τους. Γενημμένη το 1937 στο Γιρκσάιρ της Μεγάλης Βρετανίας, η Isobel μεγάλωσε σε μια συντηρητική οικογένεια όπου όλα αυτά

που της έκαναν εντύπωση στα σώματα των άλλων ήταν για εκείνη μια απαγορευμένη υπόθεση.
Με το πέρασμα του χρόνου κατάφερε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα, χτυπώντας ένα μικρό τατουάζ στο χέρι σε σχήμα καρδιάς. Από εκεί και πέρα ο δρόμος είχε ανοίξει για να επακολουθήσει ένας «καταιγισμός» σχημάτων και σχεδίων σε όλα τα χρώματα, που καλύπτουν σήμερα πάνω από το 76% του σώματός της. Κεφάλι, πόδια, χέρια, στήθος, απόκρυφα σημεία… όλα γεμάτα μελάνι αλλά και διάσημες υπογραφές σπουδαίων tattoo artists ανά τον κόσμο.

Η γυναίκα με τη μεγαλύτερη γλώσσα του κόσμου

Η γλώσσα της Chanel Τapper από τις ΗΠΑ φτάνει τα 9,75 εκατοστά.

Η γυναίκα με τη μεγαλύτερη περιφέρεια στον κόσμο!

Όλες εσείς που ξημεροβραδιάζεστε στα γυμναστήρια και 

λιμοκτονείτε με διάφορες δίαιτες προκειμένου να...

είστε αδύνατες για να χωράτε στα εφαρμοστά σας ρουχαλάκια, σας πληροφορούμε ότι κάπου στον κόσμο υπάρχουν γυναίκες οι οποίες όσο πλαταίνουν τόσο πιο ευτυχισμένες γίνονται!

Τρανό παράδειγμα η Mikel Ruffinelli η οποία είναι, και με αποδείξεις μάλιστα, η γυναίκα με την μεγαλύτερη περιφέρεια στον κόσμο! Συγκεκριμένα, η τροφαντή αλλά γλυκύτατη κυρία ζυγίζει 190 κιλά ενώ η περιφέρειά της αγγίζει το 1 μέτρο και 64 εκατοστά. Το μυστικό της για να διατηρεί όλα αυτά τα κιλά και τους ομολογουμένως εντυπωσιακούς της γοφούς είναι η καθημερινή λήψη 3.000 θερμίδων! Η ίδια εξομολογήθηκε ότι άρχισε να παίρνει βάρος μετά την πρώτη της εγκυμοσύνη στα 22 της, και αφού γέννησε και το τέταρτο παιδί της, δεν μπόρεσε να επανέλθει ποτέ στα αρχικά της κιλά.

Παρά το γεγονός ότι έχει δοκιμάσει άπειρες δίαιτες, καμία δεν απέδωσε με αποτέλεσμα να τα παρατήσει και να συμβιβαστεί με τους... ασυνήθιστα μεγάλους της γοφούς! Πλέον δηλώνει ευτυχισμένη και εντελώς απαλλαγμένη από οποιοδήποτε κόμπλεξ.

Αν αυτή αισθάνεται καλά, εμάς μας περισσεύει...

Η μυστηριώδης ιστορία της εξαφάνισης πέντε παιδιών!

Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, όποιος οδηγεί στην Route 16 κοντά στο Fayetteville της Δυτικής Βιρτζίνια, βλέπει μια πινακίδα με τις φωτογραφίες πέντε παιδιών.

Του 14χρονου Maurice, της 12χρονης Martha, του 9χρονου Louis, της 8χρονης Jennie και της 5χρονης Betty.

Κάτω από τις φωτογραφίες είναι μια ιστορία με το τι μπορεί να τους συνέβη.

Το Fayetteville ήταν πάντα μια μικρή πόλη και ο κεντρικός της δρόμος δεν ξεπερνά τα 90 μέτρα. Οι φήμες δίνουν και παίρνουν και ποτέ οι κάτοικοι της δεν συμφώνησαν αν τα παιδιά είναι νεκρά ή ζωντανά. Το μόνο σίγουρο είναι πως, την Παραμονή των Χριστουγέννων του 1945, ο George και η Jennie Sodder -Ιταλοί μετανάστες και οι δύο- και τα εννιά από τα δέκα παιδιά τους έπεσαν για ύπνο (ο ένας γιος ήταν στον Στρατό). Γύρω στη μια το πρωί ξέσπασε φωτιά. Ο George, η Jennie και τα τέσσερα παιδιά τους κατάφεραν να γλυτώσουν, αλλά τα άλλα πέντε δεν τα είδε ποτέ κανείς.

Ο George προσπάθησε να σώσει τα παιδιά του. Προσπάθησε να μπει από μια εξωτερική σκάλα στα πάνω δωμάτια που ήταν τα παιδιά, αλλά μυστηριωδώς αυτή έλειπε. Αποφάσισε να ανέβει με ένα από τα φορτηγά του, τα οποία ενώ την προηγούμενη δούλευαν κανονικά, εκείνη την ώρα δεν δούλεψαν. Προσπάθησε να ρίξει νερό από ένα βαρέλι, αλλά το βρήκε άδειο.

Η κόρη του Marion έτρεξε στους γείτονες να καλέσει την Πυροσβεστική, αλλά το κέντρο δεν απαντούσε. Ένας γείτονας από μια παρακείμενη ταβέρνα προσπάθησε να τηλεφωνήσει και αυτός αλλά ούτε αυτός κατάφερε να πάρει κάποια απάντηση. Ένας άλλος γείτονας πήγε και βρήκε τον επικεφαλής της Πυροσβεστική ο οποίος έβαλε μπρος τον συναγερμό για φωτιά. Ο ένας πυροσβέστης τηλεφωνούσε και ειδοποιούσε τον άλλο! Ενώ το κέντρο της Πυροσβεστικής ήταν μόλις 2,5 μίλια μακριά, η Πυροσβεστική έφτασε στις 8 το πρωί και αφού το σπίτι είχε γίνει στάχτες.

Ο George και η Jeannie υπέθεσαν πως τα παιδιά τους ήταν νεκρά αλλά μια σύντομη έρευνα στο έδαφος δεν έδειξε κανένα απομεινάρι. Ο αστυνόμος πρότεινε πως η φωτιά ήταν πολύ ισχυρή που έλιωσε τα κορμάκια τους. Ένας πολιτειακός επιθεωρητής της αστυνομίας απέδωσε την φωτιά σε ελαττωματική καλωδίωση. Ο George κάλυψε την περιοχή με μπάζα για να μην μετατραπεί σε μνημείο ο χώρος και εκδόθηκαν πέντε πιστοποιητικά θανάτου λόγω "φωτιάς ή ασφυξίας".

Οι Sodder όμως άρχισαν να σκέφτονται αν τα παιδιά ζούσαν ή ήταν νεκρά.

Η οικογένεια του Sodder ήταν αξιοσέβαστη στην τοπική κοινωνία και ο George ήταν ισχυρογνώμων σε όλα ποτέ όμως δεν μιλούσε για το συνέβη και έφυγε από την Ιταλία.

Λίγους μήνες πριν το συμβάν είχε εμφανιστεί ένας άγνωστος ψάχνοντας για δουλειά. Έφερε μια βόλτα στο πίσω μέρος του σπιτιού και έδειξε δυο ασφάλειες λέγοντας, "Κάποια μέρα αυτές θα προκαλέσουν φωτιά" κάτι που πρόσφατα η τοπική εταιρία παροχής ρεύματος τις είχε κρίνει κατάλληλες. Την ίδια εποχή, κάποιος άλλος προσπάθησε να τους πουλήσει ασφάλειες ζωής και νευρίασε όταν ο George αρνήθηκε. "Το καταραμένο σπίτι σας θα γίνει καπνός και τα παιδιά σας θα καταστραφούν. Θα πληρώσετε για τις βρομιές σας με τον Μουσολίνι", φώναξε. Ο μεγαλύτερος γιος θυμήθηκε κάτι ακόμα. Πριν τα Χριστούγεννα ένας άντρας είχε παρκάρει στον Αυτοκινητόδρομο 21 και παρακολουθούσε τα μικρά που επέστρεφαν από το σχολείο.

Γύρω στις 12:30 το πρωί χτύπησε το τηλέφωνο και μια άγνωστη γυναικεία φωνή ζήτησε λάθος όνομα. Η Jennie που το σήκωσε άκουσε ένα τραχύ γέλιο και τσούγκρισμα ποτηριών στην άλλη άκρη της γραμμής. Ενώ γύριζε στο κρεβάτι, πρόσεξε πως όλα τα φώτα και οι κουρτίνες στον κάτω όροφο του σπιτιού ήταν ανοικτά και η πόρτα ξεκλείδωτη. Είδε τον Marion να κοιμάται στον καναπέ και υπέθεσε πως τα άλλα παιδιά είχαν πάει για ύπνο. Αφού έκλεισε τα φώτα και τις κουρτίνες και κλείδωσε έπεσε ξανά για ύπνο. Λίγο αργότερα άκουσε έναν δυνατό θόρυβο στη σοφίτα και μετά κάτι να κυλάει. Μια ώρα μετά το δωμάτιο της είχε γεμίσει καπνό.

Η Jennie δεν μπορούσε να καταλάβει πως δεν απέμεινε τίποτα από τα παιδιά της και έκανε μερικά πειράματα με κοτόπουλα, βοδινό και χοιρινό κρέας και κόκαλα. Πάντα κάτι έμενε. Ένας εργάτης σε κρεματόριο την ενημέρωσε πως ακόμα και αν καεί κάποιος στους 2000 βαθμούς για δυο ώρες τα κόκαλα παραμένουν. Το σπίτι κάηκε μέσα σε 45 λεπτά.

Ένας εργάτης στις τηλεπικοινωνίες τους είπε πως το καλώδιο του τηλεφώνου τους είχε κοπεί. Πως μπορεί να προκλήθηκε φωτιά από βραχυκύκλωμα, όπως ανέφεραν οι αρχές και όμως είχαν ρεύμα; Ένας μάρτυρας ανέφερε πως είδε κάποιον στην σκηνή της φωτιάς με κάτι σαν ανυψωτικό μηχανής. Μήπως γι' αυτό δεν έπαιρναν μπρος τα φορτηγά του George; Μια μέρα που επισκέφτηκαν το μέρος, η Sylvia βρήκε κάτι λαστιχένιο. Αμέσως θυμήθηκαν τον θόρυβο και την κύλιση που άκουσε η Jennie. Ο George ανέφερε πως ήταν μια βόμβα ναπάλμ.

Μια γυναίκα ανέφερε πως την ώρα της φωτιάς είδε μέσα σε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο τα εξαφανισμένα παιδιά. Μια άλλη γυναίκα με κατάστημα είδε τα παιδιά την επόμενη μέρα 50 μίλια δυτικά της μικρής πόλης. "Τα σερβίρισα πρωινό. Υπήρχε ένα αυτοκίνητο με πινακίδες από την Φλόριντα". Μια άλλη με ξενοδοχείο ανέφερε πως είχε δει τα τέσσερα από τα πέντε μια εβδομάδα μετά την φωτιά με δυο γυναίκες και δυο άντρες με ιταλική προφορά.

Το 1947, ο George και η Jennie έστειλαν επιστολή στο FBI και έλαβαν απάντηση από τον ξακουστό J. Edgar Hoover: "Αν και θα ήθελα να σας εξυπηρετήσουμε, το θέμα φαίνεται να είναι τοπικού χαρακτήρα και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα των ερευνών αυτού του γραφείου". Οι πράκτορες του Hoover είπαν πως θα πηγαίναν αμέσως αν τους το επέτρεπαν οι τοπικές αρχές, κάτι που δεν έγινε.

Έπειτα οι Sodder προσέλαβαν τον ιδιωτικό ντετέκτιβ C.C. Tinsley, ο οποίος ανακάλυψε ότι ο ασφαλιστής που απείλησε τον George ήταν μέλος της επιτροπής του ιατροδικαστή, που θεώρησε την πυρκαγιά ατύχημα. Επίσης άκουσε μια περίεργη ιστορία για τον επικεφαλής της Πυροσβεστικής, F.J. Morris. Αν και ο Morris δήλωσε πως δεν υπήρχαν απομεινάρια, υποτίθεται ότι εκμυστηρεύτηκε ότι είχε βρει "μια καρδιά" στις στάχτες, την έβαλε σε ένα κουτί και την έθαψε στις στάχτες. Ο Tinsley έπεισε τον Morris να βρουν το κουτί. Πήγαν την "καρδιά" σε έναν νεκροθάφτη, που δήλωσε πως ήταν η "καρδιά" ήταν ένα άκαο βοδινό συκώτι. Οι Sodder άκουσαν κάποιες φήμες πως ο πυροσβέστης το έκανε αυτό για να σταματήσει η οικογένεια τις έρευνες.

Αργότερα ο George είδε μια φωτογραφία ενός παιδιού σε μια εφημερίδα της Νέας Υόρκης και ήταν σίγουρος πως ήταν Betty. Πήγε στο Μανχάταν να βρει την μικρή αλλά οι γονείς της δεν τον δέχτηκαν. Τον Αύγουστο του 1949, έκαναν νέα έρευνα στον τόπο της καταστροφής με τη βοήθεια του παθολόγου Oscar B. Hunter, ο οποίος βρήκε πολλά θραύσματα σπονδύλων. Στην αναφορά του έγραψε, "Τα ανθρώπινα οστά αποτελούνται από τέσσερις οσφυϊκούς σπονδύλους που ανήκουν σε ένα άτομο. Ταιριάζουν σε άτομο ηλικίας 16 ή 17 χρονών. Τα οστά δείχνουν μεγαλύτερη σκελετική ωρίμανση από ό, τι θα περίμενε κανείς από ένα 14χρονο αγόρι (το μεγαλύτερο αγόρι των Sodder). Μπορεί όμως ένα αγόρι γύρω στα 14 1/2 να δείχνει με 16χρονο ή 17χρονο".

Τα οστά δεν φαίνεται να έχουν εκτεθεί σε φωτιά και είναι παράξενο που δεν βρέθηκαν άλλα κόκαλα. Τίποτα δεν το δικαιολογεί αυτό μιας και το σπίτι κάηκε μέσα σε μισή ώρα. Τα κόκαλα μάλλον προήλθαν από τα μπάζα που έριξε ο George".

Ο George και η Jennie έστισαν την ταμπέλα στην Route 16, μοίρασαν φυλλάδια και πρόσφεραν 5.000 δολάρια αμοιβή για πληροφορίες. Σύντομα ανέβασαν την αμοιβή στα 10.000 δολάρια. Ένα γράμμα από μια γυναίκα από το St. Louis έφτασε λέγοντας πως το μεγαλύτερο κορίτσι, η Martha, ήταν σε μια μονή στην περιοχή. Ένας ιδιοκτήτης μπαρ ανέφερε μια ιστορία που κάποιος ανέφερε μια φωτιά παραμονή Χριστουγέννων στη Δυτική Βιρτζίνια. Κάποιος στη Φλόριντα είπε πως τα παιδιά ζουν με έναν συγγενή της Jennie. Ο George πήγε μέχρι εκεί αλλά χωρίς αποτελέσματα.

Το 1968, η Jennie βρήκε ένα γράμμα χωρίς αποστολέα από το Kentucky. Μέσα υπήρχε μια φωτογραφία ενός 20χρονου. Από πίσω χειρόγραφα έγραφε "Louis Sodder. Σ' αγαπώ αδερφέ Frankie. Ilil Boys. A90132 ή 35." Ο νεαρός έμοιαζε με τον Louis. Προσέλαβαν ξανά ντετέκτιβ και τον έστειλαν στο Kentucky. Δεν είχαν ποτέ νέα του.

Οι Sodder φοβούμενοι μην πάθει τίποτα ο γιος τους δεν ανέφεραν τίποτα. Αντ' αυτού έβαλαν την νέα φωτογραφία του στην πινακίδα.

Ο George πέθανε το 1968 και η Jennie το 1989. Η πινακίδα τελικά κατέβηκε. Τα παιδιά και τα εγγόνια τους συνέχισαν τις έρευνες και βρήκαν νέες θεωρίες. Η τοπική μαφία προσπάθησε να στρατολογήσει τον George που αρνήθηκε. Προσπάθησαν να του πάρουν χρήματα και αρνήθηκε. Τα παιδιά απήχθησαν από κάποιον γνωστό —μπήκε από την πόρτα, είπε για την φωτιά και "προσφέρθηκε" να τα σώσει. Μπορεί να μην ήρθαν σε επαφή με τους γονείς τους για να τους σώσουν.

Η Sylvia, σήμερα 69 χρονών, δεν πιστεύει πως τα αδέρφια της χάθηκαν στη φωτιά.

source :newsbomb

ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ 7 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ!

ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ 7 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ!

Ο Κροάτης Frane Selak , που από όλους χαρακτηρίζεται «ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου», όμως ο ίδιος νιώθει «άτυχος», γλίτωσε από βέβαιο θάνατο επτά φορές και μετά …  έγινε εκατομμυριούχος κερδίζοντας το λαχείο!

Οι περιπέτειες  του ξεκίνησαν το 1962, όταν το τρένο, στο οποίο επέβαινε ξέφυγε από τις ράγες και έπεσε στο παγωμένο ποτάμι. Έσπασε το χέρι του, ενώ οι υπόλοιποι επιβάτες πέθαναν.

Το 1963 μπήκε για πρώτη και τελευταία φορά σε αεροπλάνο. Το αεροπλάνο έπεσε και οι 19 συνεπιβάτες του σκοτώθηκε, ενώ ο ίδιος γλίτωσε με μερικούς μώλωπες όταν άνοιξε η πόρτα δίπλα του!

Το 1966 το λεωφορείο, στο οποίο επέβαινε βγήκε από το δρόμο και έπεσε σε ένα ποτάμι, με αποτέλεσμα να πνιγούν οι υπόλοιποι 4 επιβάτες. Εκείνος βγήκε αλώβητος! 

Το 1970 και το 1973 το αμάξι του πήρε φωτιά την ώρα που το οδηγούσε. Πάλι δεν έπαθε τίποτα.

Το 1995 τον χτύπησε ένα λεωφορείο αφήνοντας τον αναίσθητο, ενώ το 1996 συγκρούστηκε μετωπικά με ένα φορτηγό. Το αυτοκίνητό του έπεσε από γκρεμό βάθους 300 μέτρων, όμως ο ίδιος κατάφερε -αλίμονο- να πιαστεί από ένα δέντρο και να ζήσει!

Ο επτάψυχος καθηγητής μουσικής μετά από όλα αυτά είχε κουράγιο να αγοράσει και λαχείο. Το 2001 ήταν η τυχερή του χρονιά. Κέρδισε 1 εκατ. δολάρια και αγόρασε ένα ιδιωτικό νησί και επέλεξε να ζήσει εκεί απομονωμένος.

Στα 81 του γνώρισε τον… έρωτα στα μάτια της 5ης συζύγου του. Τότε αποφάσισε να δώσει τα χρήματα στους συγγενείς του και να ζήσει σαν φυσιολογικός άνθρωπος σε ένα φτωχικό σπιτάκι.

Κράτησε μόνο λίγα χρήματα για μια επέμβαση που έπρεπε να κάνει…«Στην ηλικία μου δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο πέρα από την Κατερίνα (την γυναίκα του)… Μερικοί άνθρωποι θεωρούν ότι είμαι πολύ τυχερός που ξέφυγα από τόσες ατυχίες. Εγώ νιώθω ότι είμαι άτυχος που βρέθηκε σε τόσα ατυχήματα…», είχε δηλώσει σε συνέντευξη του.

ΠΗΓΗ: http://www.ikypros.com